رؤیای آمریکایی و کابوس مهاجران غیر قانونی از بازگشت ترامپ
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۶۴۳۶۹
منبع: نیویورک تایمز
نویسنده: فرانک برونی
تاریخ انتشار: 2 ژانویه 2024
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: بیشک در 10 ماهِ مانده تا انتخابات، شاهد رخدادهایی غافلگیرانهایم. انتخابات ماه نوامبر ممکن است با نامزدها و دغدغههایی دیگر برگزار شود و تبوتابی متفاوت از امروز داشته باشد. شاید ادبیات و احساسات تندوتیزِ سیاستمداران بر رأیدهندگانِ آمریکایی کارگر نشود و بر آنها تأثیری نگذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
"دانیل آلن"، استاد فلسفۀ سیاسی، اخلاق و سیاست عمومیِ دانشگاه هاروارد که از مدافعانِ آموزش و مشارکت مدنی است، دراینباره میگوید: "سیاست ما از زندگی واقعی دور شده و بستری نمایشگونه دارد. از سال 2016، با رشد حیرتآور سازمانهای مردمی مواجهیم که بر "سلامت مدنی" متمرکزند. فکر میکنم مردم در هفت سالِ گذشته سالمتر شدهاند و سیاست ما این تغییر را منعکس نمیکند.» او خاطرنشان میکند که در تعداد فزایندهای از ایالتها، جنبشهایی راسخ برای حذف انتخابات مقدماتیِ احزاب، اصلاحات سیاسی با هدف مقابله با حزبگرایی، روی کار آمدنِ برندگان معتدلتر و اجماع وجود دارد.
اما اعتدال و اجماع به هیچوجه در میدان عملِ ترامپ نمیگنجند و اگر او در انتخابات حضور داشته باشد، موضع مفیستوفلی(نمایندۀ اهریمن در فاوست)اش را نمایان میکند و روش مانَوی (خیر و شری)اش را در پیش میگیرد. رأیدهندگان در این حالت به ورطهای میافتند که به "نبرد نهایی" ختم میشود. نبرد نهایی، آزمونی سرنوشتساز است که از اعتقاد به نهادها، احترام به باورها، التزام به قانون و جانسپاری در راه حقیقت، مایه میگیرد.
آیا آمریکاییها کماکان به اسطورههایی مثل پروژۀ آمریکایی و رؤیای آمریکایی باور دارند؟ آیا هنوز این کشور را سرزمین فرصتها و نبوغ مهاجران میدانند؛ سرزمینی که دستاوردها و وعدههایش، فرد را تطهیر میکند؟ آیا به فردای برومند و پربرکت ایمان داریم یا میخواهیم بر سر تهماندهها با هم بجنگیم؟ این نوع سؤالات به فوریت و جدیتی خاص در انتخابات 2024 مطرح است.
این جدال تا حد زیادی ناشی از چشمانداز و برنامهای است که ترامپ میکوشد در ذهن رأیدهندگان جا بیندازد. حتی اگر این برنامهها پابرجا باشند، مطالبۀ رفراندوم، بخشی از ارزشهای آمریکایی است. ترامپ چندین بار گفته، مهاجران «خون» کشور ما را مسموم میکنند و دولت دومِ ترامپ میتواند سالانه میلیونها مهاجرِ غیرقانونی را اخراج کند و اردوگاههای بزرگِ بازداشت برپا کند.
او در پاسخ به کیفرخواستهای خود در چهار پرونده شامل 91 فقره جنایت، اصرار ورزیده که سیستم قضایی، فاسد است و قول داده آن را مطابق میل خود اصلاح کند و از آن برای مجازاتِ دشمنان سیاسی استفاده کند. ترامپ خودکامگان را می ستاید، سرکوب وحشیانه را با قدرت برابر می داند و اخلاق را از سیاستِ خارجی جدا میکند. بیهیچ خجلتی، تئوری توطئه میچیند و درمواجهه با حقایقِ ناخوشایند، زبان به دروغ میگشاید. دلش میخواهد ما را در سرزمینِ داستانیِ خود ببیند و فقط تا زمانی ما را میخواهد که روایت ستیزهجویانۀ او را محقق کنیم.
"جاناتان راچ"، از همکاران ارشد مؤسسۀ بروکینگز و نویسندۀ کتاب "قانون اساسیِ دانش: دفاع از حقیقت" میگوید: از دهۀ 1930، صحبت از دستکاریِ فضای اطلاعاتی، مُخزنیهای رسانهای، ساختِ واقعیتهای جایگزین و سردرگمیِِ تودهای مطرح است. او هم مثل خیلیهای دیگر در این زمینهها کاربلد است. میدانید از چه کسی حرف میزنم."
راچ، دعاوی انتخاباتیِ نادرستِ ترامپ و عواملش را "جسورانهترین و روسیترین نوعِ تهاجمِ اطلاعاتی" توصیف میکند و میپرسد آیا در دولت دومِ ترامپ، به کشوری عاری از واقعیت بدل خواهیم شد؟" احتمالاً کشوری خواهیم داشت که رابطۀ جدیدی با سایر نقاط جهان و نگرشی نوین نسبت به تاریخ خود دارد.
"مارک سالتر"، از دستیاران بلندپایۀ سناتور جان مککین، میگوید: "نظم بینالمللیِ لیبرالِ غربی، حاصل سه ربعِ قرن تلاشِ دولتمردان برجسته و فعالیتِ هر دو حزب است."
"کسیدی هاچینسون" در کتاب خاطراتش با عنوانِ «به اندازۀ کافی»، که در باب دوران حضورش در کاخ سفیدِ ترامپ است، میگوید: «در این دوره توفیق و آزادیِ غیرمنتظرهای بهدست آوردیم و حالا فکر میکنید ویوِک راماسوامی یا دونالد ترامپ ایدۀ بهتری دارد؟"
سالتر میگوید: "حس میکنم 4 سال آینده، سرنوشتسازترین دورۀ چهارسالۀ زندگیام را تجربه میکنم."
آیا سخاوتمندانهترین نیات به جنگِ تنگنظرانهترین اغراض خواهند رفت؟ انتخابات 2024 حول چنین جدالی میچرخد و ناپسندیِ سخنان و جنجالهای ترامپ را چشم در چشمِ خصایصی همچون نزاکت، شفقت و آشتی قرار میدهد. بایدن معمولاً در سخنانش این واژگان را به کار میبرد. او تکثر آمریکایی را میستاید و این خصیصه را منشأ قدرت میداند.
ترامپ، ران دیسانتیس و بسیاری از رهبران جمهوریخواه، این ادبیات را نوعی تهدید قلمداد میکنند.
"ایبو پاتل"، بنیانگذار و مدیر مؤسسۀ غیرانتفاعی اینترفِیس امریکا (آمریکای بینالادیانی) و نویسندۀ کتاب سالِ 2022 با عنوانِ «باید بسازیم (بنا کنیم): یادداشتهای میدانی برای دموکراسیِ متکثر»، میگوید: کثرتگراییِ آمریکایی یکی از مخاطرات است. «از کندی تا اوباما دراینباره اتفاق نظر وجود داشت که تنوع آمریکایی، الهامبخش است. تقریباً همۀ رؤسای جمهورِ اخیر، به استثنای مردی که از سال 2017 تا 2020 در دفتر بیضیشکل مستقر شد، در مورد فضایلِ کثرتگراییِ آمریکایی متفقالقول بودند.
ترامپ در عوض در مورد مسیحیانِ ستمکشیده، سفیدپوستان دردمند و آزار و اذیتِ روستاییان آمریکایی صحبت میکند و از مردم میخواهد انتقام بگیرند.
در حال حاضر زندگی آمریکاییها عزتمند نیست و انتخابات سال 2024 میتواند این وضعیت را بدتر یا بهتر کند. نتیجۀ انتخابات میتواند اعتماد آمریکاییها به دموکراسی را به نحوی جبرانناپذیر تقلیل دهد؛ نه فقط به این دلیل که ممکن است دادگاه عالی، حضور ترامپ را در انتخابات تأیید کند، بل به این دلیل که رأی مردم و هیأت الکترال میتوانند نتایج بسیار متفاوتی داشته باشند و شکست ترامپ با جنجالهای جدید، ادعای تقلب در انتخابات و تحریکات و تحرکات جدید به خشونت کشیده خواهد شد.
دلیل دیگر این است که بسیاری از رأیدهندگان نسبت به چشم انداز سیاسیِ سال 2024 مأیوس و عمیقاً افسردهاند. از نظر آنها دادگاه عالی از قضاتِ بیصلاحیت، صیانت میکند (مانند ماجرای لغوِ "رو علیه وید") و به نظر میرسد از واقعیات اجتماعی رویگردان است. مردم از مجلس نمایندگان ناامید شدهاند و احساس بیگانگی میکنند. نامزدها صرفاً یکسری گزینههای پیشفرض اند نه رؤیاپردازانِ جسور و نمایندگان ملت.
"استفانی مورفی"، دموکراتِ میانهروِ فلوریدا است که از سال 2017 تا 2023 در مجلس نمایندگان حضور داشت و یکی از 9 عضوِ کمیتۀ مجلس نمایندگان بود که در مورد شورش 6 ژانویه تحقیق کرد. مورفی میگوید: «چنین رخدادی برای دموکراسی ما بسیار زیانبار است. دو سومِ آمریکاییها تقریباً در مورد هیچ چیز به توافق نمیرسند، اما همه متفقالقولند که نمیخواهند دوباره رویاروییِ ترامپ و بایدن را ببینند.» در انتخابات مقدماتِی واقعی، دموکراتها حضور ندارند. انتخابات مقدماتیِ ریاستجمهوریِ جمهوریخواهان، قضاوت بر اساس نظرسنجی صورت میگیرد که اقدامی بسیار بیهوده است. ترامپ تاکنون به خود زحمت حضور در هیچیک از چهار مناظره را نداده. مورفی میگوید: «شما بیشتر مردم را از حق رأی محروم میکنید و به سرخوردگیِ سیاسی در میان رأیدهندگان آمریکایی دامن میزنید».
"نبرد نهایی" میتواند جدال بر سرِ کنارهگیری و عزمِجزمِ تحقق باشد. از آرمانهایمان کناره خواهیم گرفت یا عزممان را جزم میکنیم که تحقق یابند؟
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: انتخابات آمریکا دونالد ترامپ آمریکایی ها رأی دهندگان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۶۴۳۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قانون ضد مهاجرتی سوناک عامل هجوم مهاجران به ایرلند
دولت ایرلند از هجوم پناهندگان بیشتر به این کشور برای فرار از اخراج به رواندا در سایه طرح ضد مهاجرتی ریشی سوناک خبر داده و انتقاد شدیدی به این قانون وارد کرد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، هفته نامه "اشپیگل" در مطلبی نوشت: با توجه به طرح اخراج پناهندگان به رواندا در انگلیس پناهجویان به طور فزایندهای به دنبال پناهندگی در ایرلند هستند. اما این تنها در دوبلین، پایتخت ایرلند نیست که این اقدامات دولت بریتانیا مورد انتقاد شدید قرار می گیرد.
دولت ایرلند گزارش داد که پناهندگان بیشتر و بیشتری به این کشور می روند. "مایکل مارتین"، وزیر امور خارجه ایرلند در این باره به روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف گفت: سیاست جنجالی پناهندگی ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا، در حال حاضر بر این کشور اتحادیه اروپا تأثیر گذاشته است. پناهجویان برای اجتناب از اخراج به رواندا به اینجا و در داخل اتحادیه اروپا پناه می آورند.
مارتین گفت: حدود 80 درصد از مهاجران از طریق استان بریتانیایی ایرلند شمالی به ایرلند می آیند. پس از برگزیت، بریتانیا و اتحادیه اروپا توافق کردند که این مرز را باز بگذارند تا از درگیری های جدید در منطقه جنگ داخلی سابق جلوگیری کنند.
تنش های اجتماعی در ایرلند اخیراً به دلیل افزایش مهاجرت ها افزایش یافته است. بین می 2022 و آوریل 2023، بیش از 140000 نفر وارد ایرلند شدند که بیشترین تعداد در 16 سال گذشته است. نیروهای راستگرا ادعا می کنند که مهاجرت بحران حاد مسکن را در این کشور تشدید می کند. از طرفی اعتراضات مکرر از سوی ساکنان وجود دارد.
پارلمان بریتانیا شب سه شنبه با وجود انتقادها ومخالفت ها قانونی را تصویب کرد که در آن رواندا به عنوان کشور سوم امن معرفی شد. این قانون به دولت محافظه کار لندن اجازه می دهد تا پناهجویانی را که به طور نامنظم وارد این کشور آفریقای شرقی شده اند، اخراج کند. آنها باید در آنجا درخواست پناهندگی بدهند.
فعالان حقوق بشر این قانون را نقض تعهدات بین المللی می دانند. دولت ایرلند نیز به شدت از این پروژه انتقاد کرد.
نمایندگان پارلمان آلمان نیز اقدامات ضد مهاجرتی دولت بریتانیا را محکوم کرده بودند. در نامه ای به سوناک، نخست وزیر بریتانیا، 13 سیاستمدار حزب سوسیال دموکرات، سبزها و اتحادیه احزاب متحد مسیحی به ویژه از بیانیه دولت بریتانیا مبنی بر اینکه "دیگر نمی خواهد به دستورات موقت دادگاه حقوق بشر اروپا احترام بگذارد عصبانی و نگران بودند.
با این قانون جدید دولت "ریشی سوناک"، نخست وزیر انگلیس دیگر نمی خواهد به مهاجرانی که به طور نامنظم وارد این کشور می شوند این فرصت را بدهد که برای پناهندگی در انگلیس درخواست دهند. در عوض، آنها باید بتوانند به رواندا اخراج شوند و در آنجا درخواست پناهندگی دهند و صرف نظر از منشاء واقعی هیچ برنامه ای برای بازگشت آن ها به انگلیس وجود ندارد.
هدف از این مقررات جلوگیری از عبور پناهندگان از کانال انگلیسی مانش با قایق های کوچک است. دولت بریتانیا برای این معامله میلیون ها دلار به رواندا می پردازد. دادگاه عالی انگلیس این پیمان پناهندگی را غیرقانونی اعلام کرد. منتقدان این کشور آفریقای شرقی را به نقض حقوق بشر متهم می کنند.
این قانون جدید قصد دارد با اعلام رواندا به عنوان کشور ثالث امن و جلوگیری از درخواست تجدیدنظر در دادگاه های بریتانیا علیه اخراج، حکم دادگاه عالی را لغو کند. سازمان شورای پناهندگان که برای پناهنجویان در این کشور کمپین می کند، از این طرح انتقاد کرد و نسبت به هزینه های بالا، هرج و مرج و رنج انسانی هشدار داده است. این سازمان گفت که دولت به این ترتیب خطر گرفتار شدن ده ها هزار نفر در این سیستم را ایجاد می کند.
بعد از تصویب قانون اخراج پناهندگان به رواندا در پارلمان انگلیس سازمان ملل و شورای اروپایی هم انتقاد شدیدی به آن وارد کرده واین کشور را به نقض حقوق بشر متهم کردند.
بی توجهی اروپا به پناهندگان در حل بحران پناهندگیافزایش چشمگیر حملات به پناهندگان در آلمانانتهای پیام/